Андраник Озанян

Озанян Андраник Торосович

В героической борьбе против многовекового турецкого ига армянский народ выдвинул целую плеяду борцов за своё освобождение. Среди них особо выделяется Андраник Торосович Озанян (25 февраля 1865 – 31 августа 1927 гг.). Благодаря личной храбрости, незаурядным способностям военачальника, Андраник ещё при жизни стал одним из почитаемых героев национально-освободительного движения армянского народа. Его имя стало легендарным. Современники называли его «Армянским Гарибальди», «Храбрым Андраником», «Венцом борьбы армян за освобождение». О нём было сложено много песен и легенд. 23.01.1918 г. было присвоено звание генерал-майор.

Награды:
    Золотой крест «За храбрость» (Болгарское царство) -1912 - 1913 гг.
    Серебряный крест «За отвагу» III и IV степени - Болгария
    Орден Св. Анны II степени
    Орден Св. Станислава II степени с мечами – 1914-1916 гг.
    Орден Св. Владимира IV степени с мечами и бантом – 1915-1916 гг.
    Георгиевская медаль IV степени - 1915-1916 гг.
    Георгиевский крест III степени – 1915 г., 1916 г. - IV степени
    Орден Рыцаря Почетного легиона (Франция) – 1919 г.
    Военный крест II степени (Греции) – 1920 г.
    Орден Св. Григория Просветителя I степени (Первопрестольный Святой Эчмиадзин)


Օզանյան Անդրանիկ Թորոսի

Թուրքական բազմադարյան լծի դեմ հերոսական պայքարում հայ ժողովուրդն

առաջադրեց  ազատամարտիկների մի ողջ համաստեղություն, որի մեջ հատկապես առանձնանում է Անդրանիկ Թորոսի Օզանյանը( 25 փետրվարի 1865- 31 օգոստոսի 1927 թթ.): Առանձնական քաջության և մարտական հրամանատարի արտակարգ ընդունակությունների շնորհիվ, Անդրանիկը, դեռևս կենդանության օրոք, հայ ժողովրդի ազգային-ազատագրական շարժման հարգարժան հերոսներից մեկն էր: Նրա անունը դարձավ առասպելական: Ժամանակակիցները նրան անվանում էին «Հայոց Գարիբալդի», «Քաջ Անդրանիկ», «Ազատության համար հայ պայքարի պսակ»: Նրա մասին ստեղծվել են բազմաթիվ երգեր և առասպելներ:

1918 թվականի հունվարի 23-ին շնորհվել է գեներալ-մայորի կոչում:
 
    Ոսկե խաչ «Քաջության համար» (Բուլղարական կայսրություն) -1912-1913 թթ.
    Արծաթե խաչ «Արիության համար» III և IV աստիճանի - Բուլղարիա
    Շքանշան Սուրբ Աննա II աստիճանի
    Շքանշան Սուրբ Ստանիսլավ II աստիճանի թրերով - 1914-1916 թթ․
    Շքանշան Սուրբ Վլադիմիր IV աստիճանի թրերով և ժապավենով - 1915-1916 թթ․
    Գեորգիի մեդալ IV աստիճանի – 1915-1916 թթ․
    Գեորգիի խաչ III աստիճանի – 1915 թ․
    Գեորգիի խաչ IV աստիճանի – 1916 թ․
     Պատվավոր լեգիոնի ասպետի շքանշան (Ֆրանսիա) – 1919 թ․
    Զինվորական խաչ II աստիճանի  (Հունաստան) – 1920 թ․
    Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի շքանշան I աստիճանի (Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին)