Месроп Маштоц Композиция
Материал: Бронза
Месро́п Машто́ц - армянский учёный монах, лингвист, создатель армянского алфавита, основоположник армянской литературы и письменности, национальной школы и педагогической мысли, просветитель, миссионер, переводчик Библии, теолог Святой Армянской апостольской церкви и Армянской католической церкви. Родился в 361г. в селении Ацекац (Хацик) в провинции Тарон.
Распространение христианства побудило Месропа Маштоца начать работу по созданию армянского алфавита для перевода Библии и богослужебных книг.
К 405-406 гг., после долгих научных изысканий, Маштоц создаёт 36-буквенный армянский алфавит.
После создания алфавита Маштоц продолжил свою деятельность по распространению христианства и армянской письменности.
Кроме библейских книг, под руководством Месропа Маштоца были переведены многие труды античных авторов.
Месроп Маштоц в последние годы занимался в основном переводами, писал церковные стихотворения, церковно-религиозные трактаты. Его произведения являются древнейшими образцами древнеармянской церковной поэзии - творчества Шараканов и лежат в основе армянских духовных песнопений и гимнов.
Маштоц умер 17 февраля 440 г. в Вагаршапате (ныне Эчмиадзин).
До нас дошло около 130 его церковных стихотворений.
Մեսրոպ Մաշտոց
Մեսրոպ Մաշտոցը հայ գիտնական է, լեզվագետ, հայոց գրերի ստեղծողը, հայ գրի ու գրականության, ազգային դպրոցի և մանկավարժական մտքի հիմնադիրը, լուսավորիչ, առաքյալ, Աստվածաշնչի թարգմանիչ, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու և Հայ Կաթոլիկ եկեղեցու աստվածաբան: Ծնվել է 361թ. Տարոնի գավառի Հացեկաց գյուղում (Հացիկ):
Քրիստոնեության տարածումը Մեսրոպ Մաշտոցին հանգեցրեց հայոց այբուբենի ստեղծման մտքին՝ Աստվածաշունչը և աղոթագրքերը թարգմանելու համար:
405-406 թթ., բազմաթիվ գիտական հետազոտություններից հետո, Մաշտոցը ստեղծում է 36 տառանոց հայոց այբուբենը: Այբուբենն ստեղծելուց հետո Մաշտոցը շարունակեց իր գործունեությունը՝ քրիստոնեության և հայ գրի տարածման ոլորտներում:
Աստվածաշնչյան գրքերից բացի, Մեսրոպ Մաշտոցի գլխավորությամբ թարգմանվեցին անտիկ հեղինակների բազմաթիվ ստեղծագործություններ:
Մեսրոպ Մաշտոցը վերջին տարիներին հիմնականում զբաղվել է թարգմանություններով, գրել է եկեղեցական բանաստեղծություններ, եկեղեցական-կրոնական տրակտատներ: Նրա ստեղծագործությունները հնագույն օրինակներ են հին հայկական եկեղեցական պոեզիայի՝ շարականների եվ հիմքն են հայ հոգևոր երգերի ու օրհներգերի:
Մաշտոցը մահացել է 440 թվականի փետրվարի 17-ին Վաղարշապատում (այժմ Էջմիածին):
Մեզ են հասել նրա մոտ 130 կրոնական բանաստեղծություններ: